Bir Bayram Hikayesi -Çocuklara bayram harçlığı verme

Bayramda bayramlaşmaya gelen mahallenin çocuklarına ezbere herhangi bir duayı okuyamazlarsa harçlık vermeyeceğimi söyledim. Ezbere okuyamayanlara harçlık vermedim. Gerçi okuyanlara da vermedim, para ne gezer bende. Ama ne oldu? Dua okuyanlar ne kazandı? Sevap kazandı. Ben ne yaptım? Harçlık vermedim. Olmayan param cebimde kaldı. Onlar kazandı, ben kazandım, memleket kazandı.

*****

Her bayramda, insan biraz daha yaşlandığını anlıyor. Daha dün gibiydi bizim de kapı kapı dolaşıp bayram harçlığı istediğimiz günler. Şimdi benim kapıya geliyorlar. Genç göstereyim diye şort giydim, rockçı t-shirt'ü giydim, öyle açtım kapıyı. Yine de veletlerden bi tanesi amca dedi. Kıl oldum bebeye, şeker bile vermedim. Abi neyine yetmiyo lan, amca ney deliolan. O kadar şort giydik, rockçı t-shirt'ü giydik.

*****

Davulcu var bi de. Arefe günü evde uyurken kapı çaldıydı, zor bela uyandım, mercekten bakınca davulcu olduğunu gördüm. Lan yaz günü, evde serbest kıyafet takılıyorum anlayacağınız, o durumda kapıyı açamam. Şimdi kapıyı açınca bahşiş isteyecek, ee sen de vermek zorunda kalacaksın. Cüzdan hangi pantolonda, pantolon hangi köşede kimbilir. Adventure oyunlardaki gibi, git önce pantolonu nereye çıkardığını bul, sonra cüzdan orda mı diye bak. Orda değilse dolabın içine bak, orda da değilse kesin düşürmüşsündür. Kim uğraşacak bunlarla, tip desen maymun misali, gözlerimi açamıyorum. Cüzdanı bulsan bile daha üzerine bi şeyler giyeceksin ohooo anasının gözü. Ben ne yaptım peki? O an dahiyane bulduğum, ama sonradan kendime küfredeceğim bir fikir belirdi kafamda. Zerre abartmıyorum, kapının arkasından Nasreddin hoca misali '' dayı şu an evde kimse yok ya'' dedim. Lan dükkan mı bu gelen dilenciye ''şu an patron yok'' deyip geri çeviriyorsun. Herif, kapının arkasından ''benimle billur mu geçiyosun'' deyip küfretse haklı yani. Hangi psikolojiyle dedim inanın hala anlamıyorum yaptığım bu mallığı.
Küçükken, annemgil kısa süreliğine bir yere gidecekse, kapıyı üstümüze kilitler, kapıyı kimseye açmamamızı tembihlerdi. Es kaza komşu teyzeler gelirse de kapının arkasından derdik, kimse evde yok şuan, diye. Herhalde ondan davulcuya da öyle dedim, bilmiyorum çocukluğuma inmek lazım. Geri yatağa uzanınca kafaya dank etti ama artık çok geçti. Herif de bi şey demedi ha, sessizce uzaklaştı. Demiştir, lan içeride tımarhanelik birisi var, başlarım bahşişine gaçayım ben.

Öyle işte.