TBMM’nin varlığına yönelik hareketlerin önlenmesi için 29 Nisan 1920’de Hıyanet-i Vataniye Kanunu çıkarılmıştır.
Bu kanunla; TBMM otoritesine karşı gelenler (ayaklananlar) ve asker kaçakları vatan haini sayılmış, bu kişileri yargılamak için üyeleri TBMM milletvekillerinden seçilen İstiklal Mahkemeleri kurulmuştur. (Bu mahkemelerin yargıçları milletvekilleri oldukları için, TBMM yargı yetkisini de kullanmaya başlamıştır.)
İstanbul’dan gelen her türlü evrak geri gönderilecekti. Bunları kabul eden ya da geri yollamayan memurlar vatan haini sayılacaklardı.
İstanbul Hükümeti’nin yaptığı her işlem yok sayılacaktı.
Şeyhülislam Dürrüzade Abdullah’ın çıkardığı “Mustafa Kemal ve arkadaşlarının, padişah ve halifeye karşı ayaklanmış asiler ve vatan haini” olduklarına dair fetvalar, Damat Ferit tarafından pek çok şehre dağıtılarak duyurulmuştu.
Şeyhülislam’ın bu fetvasına karşılık Ankara Müftüsü Rıfat Efendi (Börekçi), “Asıl vatan hainleri İstanbul Hükümeti’nin başında bulunanlardır.” biçiminde bir fetvayı Anadolu halkına ve yöneticilerine iletmiştir.
0 yorum:
Yorum Gönder